Dag van vertrek en aankomst in Sydney
Dag van vertrek
Na maanden voorbereidingen treffen, was het dan zover. Op 1 februari ben ik vertrokken naar Australië, Sydney. Vrijdag voor vertrek heb ik nog een afscheidsfeestje gehouden voor familie en vrienden. Dit was echt heel leuk. Ik was blij dat ik iedereen nog even kon zien voordat ik vertrok. Ik kreeg van iedereen nog een kleinigheidje wat ik ook echt heel lief vond. Bedankt iedereen daarvoor. Mijn tante liet een schriftje doorgaan waar iedereen iets in geschreven heeft. Iedereen schreef echt hele erg lieve dingen. Daar zal ik zeker steun uit kunnen halen. Die vrijdag besefte ik ook pas echt dat ik nu echt bijna ging. Dat was een heel raar gevoel. Dus afscheid nemen was ook heel raar en daar heb ik ook maar niet te lang over nagedacht.
Eindelijk was het dan maandag. Ik zou ’s avond om 22.00 uur pas vertrekken dus ik had de hele dag nog om de laatste dingen klaar te leggen. Eindelijk had ik al mijn spullen bij elkaar, schiet de rits van mijn koffer ineens open. Toen kreeg ik wel even stress. Maar toen ben ik met papa en mama een nieuwe gaan halen dus was het gelukkig snel opgelost. Het kwam steeds dichterbij en ik werd ook steeds wel wat zenuwachtiger. Op een gegeven moment toen alles ingepakt was en ik nog even rustig kon gaan zitten zag ik op facebook een berichtje langskomen met alle meiden die ook dezelfde dag vertrokken. In de reacties bleek dat ik dezelfde vlucht naar Dubai had dan drie andere meiden, dus we spraken op het vliegveld af, zodat we samen een stuk konden reizen. Toen was het alweer 16.30 uur. Ik ben nog snel even bij opa en oma langs gegaan om gedag te zeggen. Dat was wel moeilijk want oma werd emotioneel en toen kreeg ik het ook ineens heel moeilijk. Toen ik thuis kwam heb ik me nog snel even omgekleed en om 17.00 uur waren we klaar om te gaan.
De rit naar Schiphol ging heel goed, we hebben geen file gehad dus dat was echt heel fijn en we waren er dus mooi op tijd. Op het vliegveld ben ik eerst mijn koffer in gaan checken en daarna zijn we met het hele gezin nog wat gaan eten. Om 20.00 uur was het dan echt zover, ik zou alleen verder moeten achter de douane. Het duurde even voordat ik de andere meiden had gevonden, maar toen ik ze eenmaal had gevonden moest ik toch echt afscheid gaan nemen. Een paar laatste woorden, een dikke knuffel en kus van papa en mama en daar ging ik dan. Ik vond het zo geruststellend dat ik niet meteen alleen hoefde. Gelukkig ging het allemaal heel makkelijk met inchecken en boarden dus daar was ik echt heel blij mee.
Na 6 uur en 30 minuten waren we in Dubai. Hier moest ik alleen verder en heb ik ook afscheid genomen van de andere meiden. Ik had namelijk een andere vlucht naar Sydney. Ik ben meteen mijn gate gaan zoeken en moest eerst een stukje met de trein. Maar gelukkig had ik de gate snel gevonden. Toen moest ik nog 2 uur wachten. Ik heb een beetje rondgewandeld en verder gewoon gewacht bij de gate. De tijd ging best snel. Toen begon de lange reis van bijna 14 uur. Heel toevallig zat ik in het vliegtuig naast een Nederlands stel. In het begin had ik het niet door, omdat hij in het Engels vroeg of hij er door mocht. Maar op een gegeven moment hoorde ik hem praten met zijn vriendin. Dus toen hij er weer langs wilde zij ik dat ik ook Nederlands was, dus dat praatte wat makkelijker. Ik zat allebei de vluchten in een luxe vliegtuig. Ik zat in de airbus. Er zat zelfs een trap in. Ik had een schermpje waar ik films op kon kijken, dus ik heb 3 films gekeken. Helaas heb ik niet veel kunnen slapen, maar 3 uurtjes in totaal. We kregen zelfs een etui met een tandenborstel, sokken, oordopjes en een slaapmasker erin. Dat was echt heel luxe. De laatste 7 uur duurden zo lang. Ik had ook erg veel last van mijn oren dus dat was heel vervelend. Er zaten ook best veel kinderen in het vliegtuig en die begonnen op een gegeven moment toen we nog 7 uur moesten allemaal te huilen. Dus dat maakte het ook een stuk moeilijker om te slapen. Dus toen ben ik maar die films gaan kijken.
Na bijna 24 uur in totaal kwam ik dan eindelijk aan in Sydney. Bij de paspoort controle was het echt heel erg druk, en het stond ook goed aangegeven waar ik naartoe moest. Gelukkig verliep het allemaal heel soepel. Ik was eerst bang dat ik het briefje wat ik in het vliegtuig kreeg verkeerd had ingevuld, maar ik was alleen mijn handtekening vergeten, dus die snel ingevuld en toen was alles goed. Toen ik bij de bagageband kwam zag ik mijn koffer al meteen, dus dat ging echt heel snel. Toen ging ik naar de laatste check en zag ik dat mensen allemaal spullen uit hun tassen moesten halen en allemaal gecontroleerd moesten worden, dus ik dacht echt o nee! Maar toen ik mijn paspoort liet zien en dat kaartje wat ik ingevuld had zij hij heel vrolijk met een grote glimlach, there is the exit. Dus ik keek hem echt zo aan van meent hij dat nou of niet. Na zijn bevestigende antwoord liep ik verder. Wat een opluchting. In de aankomsthal had ik Daniel al snel gevonden. Hij had in de mail gezegd dat hij zou wachten op een stoel met een bordje met mijn naam erop. En inderdaad zag ik hem al snel zitten met mijn naam op een bordje. Hij was echt heel aardig, maar ik zei maar meteen dat ik een beetje doof was omdat mijn oren helemaal dicht zaten, dus dat ik niet alles heel goed hoorde. Maar dat was geen probleem. Hij bood aan mijn koffer over te nemen en we liepen samen naar zijn auto. Hij was erg geïnteresseerd, dus dat was heel fijn. Hij baalde alleen van het drukke verkeer, maar ik vond het niet heel erg. Het verkeer is hier trouwens echt heel eng. Iedereen loopt en rijdt door elkaar heen en je krijgt van niemand voorrang als je ergens loopt of oversteekt, dus je moet echt heel goed uitkijken. Ik snap hier dan ook niets van de regels. Na de rit kwamen we dan thuis aan. Toen ik binnenkwam werd ik meteen begroet door de au pair en Oliver (Ollie). De au pair vroeg meteen hoe mijn reis was geweest. Mijn host mom zou ik die avond pas ontmoeten. Het was ongeveer 7.45 uur toen ik aankwam. Ik was echt helemaal uitgeput van de reis. Daniel liet meteen mijn kamer zien en gaf me de tijd om even op te frissen en eventueel mijn koffer uit te pakken. Ik heb me even opgefrist en ben toen weer naar beneden gegaan. Ondanks dat ik zo moe was en het liefste naar bed wilde, is het voor de jet leg maar beter om op te blijven. De au pair was echt heel aardig en bood aan om een rondje te gaan lopen zodat ze me een beetje kon laten zien waar alles zat. Toen merkte ik meteen dat je niet zomaar even een weg oversteekt. Auto’s rijden gewoon door, van niemand krijg je voorrang en zelfs als je op de weg loopt en er een auto aan komt moet je nog opletten dat ze je niet omver rijden. Heel apart. We waren meteen naar de bank gegaan om een rekening te openen. Dat ging echt heel makkelijk en ik was zo klaar. Daarna zijn we een kaartje voor mijn telefoon gaan halen en een kaart voor het openbaar vervoer. We hebben daarna nog wat verkend. Toen we weer terug kwamen heb ik Jessica de host mom ontmoet, een hele aardige vrouw. We hebben gezellig met zijn allen gegeten en Daniel had gekookt. Ze eten hier heel gezond, dus met het koken zal ik daar nog even aan moeten wennen. Aan het einde van de dag was ik zo moe, dat ik bijna mijn ogen niet meer open kon houden. Gelukkig mocht ik vroeg naar boven. Ik ben gaan douchen en naar bed gegaan en sliep meteen.
Mijn host dad en Host mom waren bang dat ik de eerste nacht wel rond vier uur wakker zou worden, maar dat ik dan toch gewoon door zou moeten proberen te slapen. Maar daar heb ik helemaal geen last van gehad, ik heb juist heerlijk en lang kunnen slapen. Echt lekker uitgerust.
Welkom op mijn Reislog!
Hallo,
Welkom op mijn reislog!
Het komende half jaar ga ik op reis naar Sydney,Australië om hier aan het werk te gaan als au pair. Hier schrijf ik op wat ik zoal allemaal beleef en ervaar tijdens mijn reis. Zo kun je toch een beetje op de hoogte blijven van al mijn avonturen.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe een berichtje achter! En als je vragen hebt stel ze gerust.
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Marian